Exhibition, Theater of operations, PS1 MoMA, New York, 2020
Solo exhibition, Kassel, 2022
New poetry book, 2021
3 D work, Azerbedjan, 2019
Exhibition, Den Haag, 2021
Leporello, 2018
Tegen het Vergeten , documentaire van Tamara Miranda
Action painting in black and white, AlmerÃa, Spain, 2006
22 Het geheugen van het hinniken (vertaling Cees Nijland)
Het geheugen van het hinniken
en de heiligheid van hem die op zijn troon zit.
De twee lijnen van de fabel mengend,
onze traan wegnemend een dode,
hij zal onze stappen op hun teruggang onderzoeken
een dode, de zon zal hem dragen tussen de twee zijden
van de dode.
De rivier zal hem begeleiden naar die koninkrijken
en de liederen gezongen op de oevers van zijn kindertijd.
Wij hebben geen lust dat verhaal te herhalen
nu het uitgedoofd het tumult van onze stemmen is genaderd.
Wij geven de zon een teken om zijngretigheid op te roepen,
om ons portret in de schaduw die ons wacht te tekenen
op de zang van het zand.
In de schaduw die de mouwen heeftafgedaan
en onze warmte in zijn wezenstrekkenheeft vastgehouden.
Wij zullen onze dromen opschrijven in het stuklopen van
de waarheid,
wij zullen in het kaf van de akkers de regels
van onze verbazing schrijven,
wij zullen lezen wat wij op het wateroppervlak schreven
en niet schreven,
het is schuim wat wij warmte noemen
het is schuim dat wij zullen blussen in de knapperigheid
van het ritme,
achterlatend wat onze eenzaamheid aan amuletten heeft gesponnen
die tot afwezigheid veroordeeld zijn.
Wij zullen tenslotte weggaan uit de leegheid van onze gedachten
maar wanneer zullen onze vlaggenverspreid worden?
Wij zullen weggaan zonder te ontwaken, zonder lied of woorden
Wij zullen daarin schaduw zoeken tegen de hel van de reis
Wij zullen in die schaduw basilicum ophangen
als een teken voor voorbijgangers dat er geen ontkomen is.
Van tijd tot tijd tellen wij het geblaas van onze adem,
wij tellen het vee van de tijd in de flarden van de sluimer,
onze zangen worden voorbijgestreefd
door de onvruchtbaarheid
van wat wij zullen reciteren aan Gevoelens.
Het geheugen van het hinniken
en de heiligheid van hem die op zijn troon zit.
De twee lijnen van de fabel mengend,
onze traan wegnemend een dode,
hij zal onze stappen op hun teruggang onderzoeken
een dode, de zon zal hem dragen tussen de twee zijden
van de dode.
De rivier zal hem begeleiden naar die koninkrijken
en de liederen gezongen op de oevers van zijn kindertijd.
Wij hebben geen lust dat verhaal te herhalen
nu het uitgedoofd het tumult van onze stemmen is genaderd.
Wij geven de zon een teken om zijngretigheid op te roepen,
om ons portret in de schaduw die ons wacht te tekenen
op de zang van het zand.
In de schaduw die de mouwen heeftafgedaan
en onze warmte in zijn wezenstrekkenheeft vastgehouden.
Wij zullen onze dromen opschrijven in het stuklopen van
de waarheid,
wij zullen in het kaf van de akkers de regels
van onze verbazing schrijven,
wij zullen lezen wat wij op het wateroppervlak schreven
en niet schreven,
het is schuim wat wij warmte noemen
het is schuim dat wij zullen blussen in de knapperigheid
van het ritme,
achterlatend wat onze eenzaamheid aan amuletten heeft gesponnen
die tot afwezigheid veroordeeld zijn.
Wij zullen tenslotte weggaan uit de leegheid van onze gedachten
maar wanneer zullen onze vlaggenverspreid worden?
Wij zullen weggaan zonder te ontwaken, zonder lied of woorden
Wij zullen daarin schaduw zoeken tegen de hel van de reis
Wij zullen in die schaduw basilicum ophangen
als een teken voor voorbijgangers dat er geen ontkomen is.
Van tijd tot tijd tellen wij het geblaas van onze adem,
wij tellen het vee van de tijd in de flarden van de sluimer,
onze zangen worden voorbijgestreefd
door de onvruchtbaarheid
van wat wij zullen reciteren aan Gevoelens.
1prize dunya poetry festival, 1996
Show, life poetry by Ali Rashid, translation
Peter den Hollander with music of Kamal Horse, 2022
Peter den Hollander with music of Kamal Horse, 2022
1 prize Paul Ricard contest, France, 2014
